Wieś Jerzkowice położona jest na ziemi bytowskiej, ukształtowanej w średniowieczu jako jednostka terytorialna państwa Zakonu Krzyżackiego. Pierwotnie dominowała tu własność książęca, później zamieszkiwana była przez ludność kaszubską wyznania protestanckiego.

Pierwsza wzmianki o Jerzkowicach pochodzą z początków XV w. Były one podzielone na część A i B. Około 1784 r. posiadały 2 folwarki, 9 rolników, 1 nauczyciela.

Przed II wojną światową Jerzkowice o starej nazwie Jerskewitz były gminą, do której należały trzy miejscowości: Jerskewitz, Dworzec, Żeromin. Powierzchnia gminy wynosiła 1603 ha, zaludnienie na dzień 17 maja 1939 r. 319 osób, 69 gospodarstw domowych. Na przełomie lat 1941/42 obok dużego majątku ziemskiego istniały tu zakłady rzemieślnicze, gorzelnia, płatkarnia, kuźnia, gospoda, warsztat kołodziejski.

Po drugiej wojnie światowej wieś o spolszczonej nazwie Jerzkowice została zasiedlona przez osadników z różnych części kraju. Wraz z napływem różnych grup etnicznych funkcjonowały różne kultury i obyczaje. Teraz, po przeszło 60 latach, wykształciły się nowe zwyczaje i tradycje uznawane przez całą społeczność i przyczyniające się do integracji wsi.